موتور، موبایل و یک فضای مجازی بیش از حد آزاد: خانواده‌ها چگونه می‌توانند همچنان نقش نظارتی خود را ایفا کنند؟ (۲)

‌

?️ چهارشنبه ۲۰ تیرماه ۱۴۰۳

‌

◾به گزارش خورشید لارستان، در مقاله نخست گفتیم که موتور و موبایل دو وسیله اصلی است که استفاده نادرست از آن‌ها، آسیب‌های فراوانی به بچه‌های ما زده است. در همین مورد به چهار راهکار برای تقویت نقش نظارتی خانواده‌ها بر رفتارهای پرخطر فرزندان اشاره شد. در گزارش دوم به چهار راهکار دیگر اشاره می‌شود.

‌

۵. شما به عنوان پدر و مادر در قبال رفتارهای فرزندتان در بیرون از خانه هم مسئولید. خیلی از مردم شاید بچه‌های شما را نشناسند اما اولین سوال‌شان این است که فرزند کیست؟ یعنی برایشان رفتار این بچه خیلی اهمیت ندارد. آن‌را به پای بچگی و نادانی‌اش می‌گذارند. اما تربیت خانواده‌ای که کودک در آن بزرگ شده را مهم می‌دانند. به عبارتی نقش تربیتی والدین. یعنی در چه خانواده‌ای رشد کرده که تا نیمه‌شب مشغول چرخیدن در کوچه‌هاست؟ چطور تربیت شده که به روی بقیه کیسه آب پرت می‌کند؟ چطور شده که با این سن و سالش می‌آید و چراغ‌های فلان پارک را می‌شکند؟ سوال مردم این است که پدر و مادر این بچه کجا هستند؟ بنابراین نیاز است که رفتارهای خوب و بد را روزانه به بچه‌ها بیاموزیم. وظیفه ما هست که به بچه‌ها یاد بدهیم نباید مردم‌آزاری کنند. که هرچه برای خود می‌پسندند برای دیگران هم بپسندند. که آسیب زدن به اموال عمومی دست کمی از آسیب‌زدن به وسایل خانه خودمان ندارد.

‌

۶. برای اوقات فراغت بچه‌ها برنامه داشته باشیم. اینکه توقع داشته باشیم بچه‌ها در چهارماه تعطیلات تابستان فقط در خانه بنشینند و فرامین شما را اجرا کنند توقع بیهوده‌ای هست. بچه‌ها حوصله‌شان سر می‌رود. برای همین به سراغ موبایل می‌روند یا موتور. بچه‌ها را در چند کلاس تابستانه ثبت‌نام کنید. کلاس‌های قرآن، زبان، نقاشی و طراحی، ورزش، موسیقی و… اگر تصور می‌کنید بچه‌هایتان در فلان درس ضعیف هستند تابستان فرصت خوبی هست که مشکلات او را تا شروع مدرسه رفع کنید. نگذارید بچه‌ها خودشان برای پر کردن اوقات فراغت‌شان دست‌به کار شوند!

‌

۷. با بچه‌هایتان دوست باشید اما اقتدارتان را حفظ کنید. هیچ صحنه‌ای دلخراش‌تر از این نیست که پدر و مادر به این نتیجه برسند که نزد بچه‌هایشان اقتداری ندارند. یا به عبارتی دیگر حرفشان خریدار ندارد. شما نباید بگذارید که کار به چنین جایی برسد. که اسیر خواسته‌های فرزندان‌تان شوید و کنترل کار از دست‌تان خارج شود. این البته نتیجه تربیت نادرست خود والدین است. جایی که باید نه می‌گفتند و نگفتند. جایی که باید نصیحت می‌کردند و نکردند. جایی که باید بچه‌ را از چیزی محروم می‌کردند و نکردند. نتیجه دربست در اختیار بچه‌ها بودن هست. که هر خواسته‌ای را برآورده کردیم تا بچه کمتر غر بزند و کمتر لجبازی کند. چنانکه سعدی شیرازی می‌گوید:

سرِ چشمه شایَد گرفتن به بیل

چو پُر شد نشاید گذشتن به پیل

‌

۸. در انتخاب دوستان‌شان دقت کنید. بویژه در دوره نوجوانی. مراقب باشید فرزند پاک و معصوم شما با هر کسی دوست نشود. خیلی از رفتارهای نادرست را بچه‌ها از دوستان‌شان می‌آموزند. دوست بد می‌تواند تاثیر بسیار مخربی بر روح و روان و رفتار بچه‌ها بگذارند. و بدتر آنکه به علت وابستگی شدید آن‌ها به دوستان، این اثرات مخرب تا مدت‌ها در آن‌ها باقی می‌ماند. خیلی از بچه‌ها اولین سیگار یا ویپ‌شان را از دست دوستان‌شان گرفته‌اند. اولین کلیپ نامناسب را دوستانش‌شان به آن‌ها نشان داده‌اند. اولین بار از دوستان‌شان بحث روابط اخلاقی نامناسب را شنیده‌اند. دوست خوب نعمت است و دوست بد مصیبت. از قدیم گفته‌اند:تو اول بگو با کیان زیستیکه من با تو گویم که تو کیستی!

 

---

---