🗓️ دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴
◾ ارسالی همشهریان: امروز در خور دوبار برق رفته. هر بار یکساعت و نیم. یکبار طبق جدول. یکبار سرخود و بیخبر. واقعیت این است که این روزها درد و مصیبت کم نداریم. فقط نمیدانیم از چه بنالیم. از گرانیهای سرسامآور، تورمی که معلوم نیست تا کجا میخواهد پیش برود، دلار و درهم سربهفلک کشیده، آرزوی خانهدار شدن جوانان، بیکاری، ترک تحصیل بچهها بخاطر آینده شغلی مبهم، آرزوی یک سفر نه به خارج از کشور که همین کیش، همین شمال خودمان.
▪️همه اینها یک طرف، قطع برق در گرمای کلافهکننده جنوب یک طرف. آن هم از الان که هنوز تابستان نشده. نمیدانیم چه گناهی کردهایم که به این همه بلا دچار شدیم. بعنوان یک همشهری که نیمی از سال را در کشور امارات مشغول به کار هستم میگویم واقعا حق مردم ما این نیست. حق این مردم بافرهنگ، صبور، قانع، مردمی با این پیشینه تاریخی واقعا این نیست. که زمستان گازشان را قطع کنیم و تابستان برقشان را. مگر ما چه کم داریم از این کشورهای عربی؟ دوستی پیام داده که ما امروز یک عمل جراحی داشتیم بخاطر برق دوبار به عقب افتاده. یک جایی دیدم وسط مراسم روز معلم در تالار وحدت برق رفته. واقعا به کجا داریم میرویم؟ تا کی؟
▪️بقول یکی از دوستان، اینقدر به صبوری و متانت این مردم سختکوش باور دارند که حتی طبق جدول خاموشی خودشان هم عمل نمیکنند. هر زمان که بخواهند و هر چقدر که بتوانند قطع میکنند. تازه جایی دیدم که آقایان زحمت کشیدهاند تعرفه برق را هم افزایش دادهاند! واقعا حق این مردم این نیست. آقای نماینده شما هم مسئولید. آقای اداره برق شما هم مسئولید. آقای فرماندار شما هم مسئولید. تازه هنوز تابستان شروع نشده و اوضاع این است. تیر و مرداد چه خواهد شد؟