این بار چه کسانی سُکان شورای اسلامی شهر خور را بر عهده می گیرند؟ + لیست جدید افراد متقاضی در انتخابات شوراها

 

ایوب محمودی: فقط یک روز تا اخذ گواهی عدم سوء پیشینه جهت ثبت نام در انتخابات شورای اسلامی شهرها باقی مانده است و در خور همانند دوره های پیشین، تب و تاب چندانی از سوی مردم و متقاضیان و حتی منتقدین همیشه در صحنه مشاهده نشده است! عمده فعالیت هایی که تاکنون گزارش شده محدود به چند جلسه حضوری به مدیریت احمد آهیخته و سرپرستی رضا فتحی بوده که شواهد نشان می دهد عمده تلاش این دوستان، راضی کردن افرادی از دل همین جمع برای نام نویسی و شرکت در انتخابات پیش رو بوده است. با این حال به نقل از یکی از اعضای شورای کنونی خور، برخی اعضای فعلی شورا، برای اخذ گواهی عدم سوء پیشینه اقدام کرده اند. تلاش برای متقاعد ساختن احمد آهیخته، عضو سابق شورای شهر خور و از معتمدین خوشنام این شهر نیز بی نتیجه مانده است و اعلام کرده اند که قطعا در انتخابات آتی شرکت نخواهند داشت. با توجه به اینکه به نظر می رسد دیگر فرصتی برای رایزنی های این چنینی جهت متقاعد سازی افراد باقی نمانده است، شمایی کلی از افرادی که در انتخابات شورای جدید شرکت خواهند داشت می توان به دست آورد.

 

طبق اخباری که از این نشست ها به گوش می رسد، حضور افراد زیر برای شرکت در انتخابات پیش رو قطعی است:

سعید صحت/محمد تکاپوی/ یونس قانع/ سلیم اکرمی/ عبدالعزیز شمسایی/ حسین صالحی/ انور اسماعیلی/ فردین شمسی/ منصور قاضی پور/ محمود رحیم زاده/

طبق اخبار رسیده ناصر باقرزاده و ناصر طالبی از اعضای فعلی شورا اعلام کرده اند که قطعا در انتخابات پیش رو شرکت نخواهند کرد. یعقوب فاتحی و اسماعیل ستوده از اعضای فعلی شورا نیز همچنان برای شرکت یا عدم شرکت در انتخابات شوراها مردد هستند.

---

 

و اما آنچه در ارتباط با انتخابات پیش رو باید مدنظر قرار داد:

 

۱- مردم خور و شاید بتوان گفت اکثر شهرهای کوچک و سنتی تر، بیش از آنکه به افراد متخصص و کاربلد رای بدهند، می کوشند به افرادی از دل اقوام و نزدیکان خود رای بدهند. حتی اگر این انتخاب بین گزینه بهتر و بدتر باشد بعید نیست گزینه بدتر بتواند با اختلاف، بر اریکه مسند بنشیند! پس شاید وظیفه اصلی ما بیش از انتخاب افراد شایسته آن باشد که این روحیه قوم گرایی را از خود دور سازیم.

 

۲- ما مردم نشان داده ایم بیش از آنکه روحیه همکاری گروهی و انتقاد سازنده داشته باشیم، به تکروی و تخریب افراد می پردازیم و کار را حتی برای اعضای شورایی که واقعا می خواهند برای شهرشان فعالیت کنند دشوار می کنیم. یکی از نتایج اینگونه حملات و تخریب گری ها، از بین بردن انگیزه مشارکت جوانانی خلاق و متخصص و کاربلد می باشد که همیشه می کوشند وارد اینگونه کارزارها نشوند و آبرو و اعتبار خود را توسط عده ای بداندیش خودخواه از دست ندهند.

 

۳- روحیه نقادی می تواند راهگشای بسیاری از مشکلات باشد اما متاسفانه بسیاری از افرادی که به بهانه انتقاد سازنده؛ در گروه های مجازی و غیرحضوری به تخریب و توهین اعضای شورا می پردازند هیچ گاه نتوانسته اند حتی کمپینی برای پاسخگویی شهردار یا اعضا شورا راه اندازی کنند و گروه های مجازی شان، صرفا در حد انتقاد و درد دل باقی مانده است. از همین رو این سوال پیش می آید که اگر همین منتقدین نتوانسته اند شهردار کنونی و یا اعضا شورا را برای شرکت در یک جلسه پرسش و پاسخ متقاعد سازند، چگونه می توانند ادعا کنند که اگر خودشان سکان شورای شهر را بر عهده بگیرند قدرت اجرایی داشته باشند؟

 

۴- سپردن سکان هدایت شهر به مدت ۴ سال مساله ای نیست که بتوان به راحتی از آن گذشت و با آزمون و خطا پیش رفت. ما اگر از شورای کنونی شهرمان و شهرداری که ۴ سال بودجه شهر به دست او بوده رضایت نداریم و مدام لب به انتقاد و شکایت گشوده ایم؛ نباید دوباره به افرادی رای بدهیم که کارنامه اجرایی مشخصی ندارند و عملا ادامه دهنده راه همان افرادی هستند که از پیش بوده اند.

 

۵- در ارتباط با اعضای شورای فعلی نیز باید به دو مساله مهم توجه داشت. نخست اینکه همه اعضا شورای فعلی در حد امکان تلاش کرده اند برای شهر خود فعالیت کنند و باعث توسعه و پیشرفت باشند اما مسلم است که یک عده از آن ها، نتوانسته اند رضایت خاطر مردم را کسب کنند و نیکوتر آن است که جای خود را به اعضایی جدید بدهند. از سوی دیگر، با کمی اندیشه می توان دریافت که برخی از همین اعضای شورای فعلی، شاید همچنان بتوانند به فعالیت خود ادامه دهند و تجربیات خود را در اختیار سایر اعضا قرار دهند.

 

۶- همانطور که می دانیم تعداد اعضای شورای شهر برای خور، ۵ نفر می باشد و در انتخاب این ۵ نفر می بایست نهایت وسواس و دقت را به خرج داد. اجماع همین افراد مصوباتی را برای شهر در پی دارد که می تواند تا سال ها باقی بماند و سرنوشت شهر را تغییر دهد. پس نباید انتخابات شوراها را با دخیل ساختن مسائل قومی و قبیله ای و یا گرفتن امتیاز از این و آن خلط کرد و با دستان خود سرنوشتی مبهم برای شهر خود رقم زنیم.

 

۷- حتی اگر بهترین ها هم در انتخابات شرکت نکنند ما باید قدرت آن را داشته باشیم که از بین همین افراد نه چندان عالی، بهترین ها را برگزینیم. علاوه بر این، حتی اگر بدترین ها هم به شورا راه پیدا کنند ما نباید امید خود را برای توسعه و پیشرفت شهرمان از دست بدهیم چرا که اگر دست خدا از همه دست ها بالاتر است، دست مردم یک شهر نیز از دست ۵ نفر عضو شورا بالاتر است و قدرت و نفوذ و اعتبار بیشتری خواهد داشت اگر همین مردم، برای آبادانی شهرشان و البته هدایت اعضای شورا هم قسم شوند! 

---

---