امام جمعه خور: رسول خدا(ص) الگوی محبت به کهنسالان و ضعفا بود

 

خطبه های نماز جمعه این هفته  ۱۷ مهر  ۹۴ را سید محمد نور دانش بر عهده داشت. وی به موضوع ضعف و ناتوانی انسان در عرصه های مختلف زندگی و شفقت رسول خدا نسبت به کهنسالان اشاره کرد. او ضمن عرض خوش آمد و سلامتی برای همشهریان عزیز که سفر مبارک حج را طی کرده اند از درگاه خداوند متعال طلب قبولی حج حجاج عزیز را کرد.

 

متن سخنرانی ایشان عینا نقل می شود:

 

آخرین جمعه ماه ذی الحجه را پشت سر می گذرانیم و کم کم وارد ماه محرم می شویم که شروع سال ۱۴۳۷ هجری قمری می باشد و این تغییر و تحول یعنی اینکه کم کم از عمر انسان کاسته می شود و به سرای ابدی نزدیک می شود و نوعی ضعف و سستی جسمی در بعضی از افراد آشکار می شود. منتقل شدن از جوانی به میانسالی و کهولت دلالت می دهد که انسان هر چقدر بزرگ و قوی باشد روزی ضعیف و تمام خواهدشد. و لازم است که انسان به ضعف و ناتوانی خودش پی ببرد. اگر انسانی از ایمان خالی باشد و ایمان در دلش جای نگرفته باشد و از خدا و رسول دور باشد امکان ضعف و ناهنجاری و عدم کنترل او بیشتر خواهدشد. انسان تا زمانی که جوان است از این نیرو و استعدادی که خدا به او داده باید نهایت بهره را ببرد چرا که انسان در نهایت به ضعف و ناتوانی خواهد رسید. اما این ضعف به نسبت همدیگر نسبی هست. هیچ انسانی از نوعی ضعف خالی نیست. بنابراین اگر کودک و کهنسال هر دو در ضعف بسر می برند جوان نیرومند نیز در پاره ای از توانمندی ها، از قبیل مهارت، خرد و اندیشه و ثروت و دارایی و…ضعف دارند. اگر فقیر از فقرش در ضعف به سر می برد چه بسا ثروتمند در سلامتی و یا توجه و محبت مردم و یا در ایمانش ضعف دارد. ضعف صفتی همراه و ملازم با بشر است و خداوند می فرماید(..وخلق الإنسان ضعیفا) و رسول خدا با افرادی که به صورت های مختلف با ضعف دست و پنجه نرم می کنند اهتمام خاصی ورزیده زیرا ضعف نوعی درد را در درون انسان پدید می آورد و رسول خدا نسبت به مومنان در تمام احوال شان مهربان بود و در حالت ضعف شان بیشتر به آنان عطوفت می کرد. شفقت آن حضرت نسبت به پیرمردان و کهنسالان کاملا مشخص است. مستشرق آلمانی درباره ی رسول خدا می گوید: “محمد نسبت به ضعفا مهربان.خوش رو، خوش برخوردونرم دل بود”

با وجود این که افراد کهنسال دارای تجربه، حکمت و درایت بیشتری هستند و از دارایی و جایگاه بیشتری برخوردارند اما از ضعف جسمی و سلامتی رنج می برند و چه بسا از صورت های دیگری از ضعف برخوردار باشند و خداوند این ضعف را با صراحت در کتابش بیان داشته است(..ثم جعل من بعد قوه ضعفا وشیبه…)

 

بنا بر وجود چنین ضعف هایی رسول خدا به افراد مسن توجه نموده و این توجه و مهرورزی در گفته ها و افعالش به وضوح نمایان است(ان من اجلال الله اکرام ذی الشیبه المسلم…)
لذا لازم است که به کودکان و نوجوانان آموزش لازم جهت احترام به بزرگترها را در اولویت اصلی خانواده ها قرار داده شود تا به کسی در جامعه بی احترامی نشود. میانسالان برای جامعه ما سرمایه ای هستند که می توانند تجربیات خود را برای نسل آینده منتقل کنند و پیامبر از ما می خواست که در تمام صورت های ضعف به الله پناه ببریم.
ضعف و ناتوانی سبب تخفیف در تکالیف شرعی می گردد و سبب کیفر و ملامت نیست. زیرا خدایی که بنده را آفریده به توانایی اش نیز خبر دارد و او را بالاتر از توانش مکلف نمی گرداند و این بیانگر رحمت خداوند نسبت به بندگانش است(لایکلف الله نفسا الا وسعها).
آنچه که مهم است رسول خدا با اخلاقش ما را متوجه این امر می سازد که به هیچ قشر ضعیفی از جامعه چه زن وچه مرد ظلم و زور را روا نداریم تا همه در کنار هم در صلح و صفا و صمیمیت زندگی کنیم.

 

---

---