کمیته دانش پژوهان خور: در این سالهای اخیر اسم مدرسه خواجه نصیر که می آید، همراهش ناامیدی نیز می آید. یک بازدید ساده از این مدرسه کافی است که حساب دستتان بیاید که اینجا گویا تافته ای جدا بافته است. مدرسه ای که روز چهارشنبه اول سال تحصیلی ۹۵-۱۳۹۴ که خاطره انگیز ترین روز هر دانش آموزی است، درش باز نشد و بچه ها بدون مدیر و معلم پشت درهای بسته اندکی ایستادند و بعد از کمی شیطنت، با لباس فرم قرمز رنگشان که برای اولین بار بود که دانش آموزانش در تاریخ ساخت مدرسه به تن کرده بودند، راهی خیابان ها و سپس خانه ها شدند؛ تا همه بدانند اینها که در ساعت کاری مدرسه می گردند، با این لباس های شاخص، اهل مدرسه خواجه نصیر اند! مدرسه ای که روز شنبه اش که امید هر خانواده ای برای شروع هفته ای تحصیلی است با دهها مشکل روبرو شد! که کمترین آن ورود افراد غیر مدرسه ای به مدرسه بود! و نگرانی های خانواده ها!
مدرسه ای که تا روز هفتم مهرماه هنوز معلم نداشت، و اگر معلم هم می خواست بیاید نه تخته وایت بردی داشت و نه صندلی برای نشستن! عجیب نیست. باید باور کرد! همه ی اینها و خیلی از حرف های نگفته ی دیگر را “مدرسه خواجه نصیر خور ” بعنوان کلکسیونی از فقر تحصیلی یکجا با خود یدک می کشد.
تمام مشکلات گفته و ناگفته ی بالا را که کنار هم قرار دهیم حتما به حساسیت موضوع پی خواهیم برد.
از این مقدمه کوتاه که بگذریم، تماس های مکرر خانواده ها با کمیته، و اظهار نگرانی شدید آنها از وضعیت پیش آمده، سبب شد روز شنبه ۴ مهرماه در خصوص وضعیت نابسامان مدرسه خواجه نصیر در دفتر مدیریت آموزش و پرورش لارستان (آقای فیاض پور) با حضور معاونت آموزشی (آقای امینیان) و مسئول بخش متوسطه اول (آقای ساربانی) جلسه ای گرفته شود که ماحصل آن تعیین آقای مرتضایی به عنوان مدیر مدرسه خواجه نصیر بود. آقای مرتضایی در واقع جایگزینی بود برای آقای سجادی که موقتاً بجای آقای علوی انتخاب شده بود. ( آقای علوی که به عنوان مدیر مدرسه در سال جدید انتخاب شده بود، با شروع سال تحصیلی بخاطر مشکلات شخصی پیش آمده برایش و نیاز به سفرهای متعدد به شیراز به ناچار از مدیریت مدرسه استعفا داده بود).
بالاخره روز یکشنبه ۵ مهرماه آقای مرتضایی با همراهی آقایان امینیان و ساربانی (مدیر سال گذشته خواجه نصیر) مدیریت مدرسه را عهده دار شد. در اولین اقدام برخی از مشکلات فیزیکی و آموزشی مدرسه به بحث گذاشته و شناسایی شد. گرچه همین روز نیز حدود ساعت ۱۰ و ۱۱ صبح بخاطر نبود معلم، مدرسه برای دانش آموزان تعطیل شد.
کم کم در سطح شهر پیچید که مدرسه خواجه نصیر که سال گذشته اندک اندک به سمت بهتر شدن پیش می رفت، امسال مشکلاتش با گذشته تفاوت هایی کرده و معضلات آن دو چندان شده است.
تماس های مکرر خانواده ها و پیگیری های آنها سبب شد تا اولین جلسه مشترک بین تعدادی از خانواده ها به نمایندگی از بقیه اولیا، چهارشنبه شب هشتم مهرماه در حدود ساعت ۹ شب در دفتر کمیته دانش پژوهان تشکیل شود. جلسه ای که به طرز غیر منتظره ای همه ی حضار در پیگیری بحث های آن مشارکت داشتند و همه به این نتیحه رسیده بودند که این مدرسه برای رو به بهبود رفتن نیاز به همکاری همه ی اولیا دارد.
خلاصه ای از این جلسه که در حدود یک ساعت و نیم طول کشید در ادامه می آید:
– در ابتدای جلسه توضیحات کلی و فهرست وار از مشکلات مدرسه توسط مسئول کمیته و حاضرین بیان شد که بر لزوم همکاری همه ی اولیا در بحث کمک معنوی و مادی به مدرسه توسط حضار تاکید شد.
– مقرر شد که برای جلوگیری از ورود افراد متفرقه به فضای آموزشی مدرسه بر روی دیوارهای مدرسه حصار فلزی کشیده شود (حدود ۱۸۴ متر طول). این تصمیم بنا به این دلیل گرفته شد، که تا حصول نتیجه برای ساخت دیوار مدرسه توسط خیر محترم آقای حاج عبدالرحیم فولادچنگ و حل مشکلات اداری و حقوقیِ عقب نشینی مدرسه (در حدود ۴۵۰ مترمربع عقب نشینی) ممکن است زمان بر باشد.
– مقرر شد برای کنترل دانش آموزانی که نظم مدرسه را به هم می ریزند و تعدادی از آنها نیز شناسایی شده اند، اولیا به کمک مدیر مدرسه از طرق قانونی و روش های تشویقی و تنبیهی کاری کنند که این تعداد معدود، بر روند نظم و آموزش مدرسه تأثیر منفی نگذارند.
– مقرر شد که فضای سبز مدرسه و هرس درختان و آبیاری قطره ای درختان باغ مدرسه که وضعیت نابسامانی دارد توسط دو نفر از اولیا از طریق همکاری شهرداری با مدرسه، پیگیری شود.
– مقرر شد با توجه به فاصله ی زیاد دفتر مدیریت با درب ورودی مدرسه که منجر شده است به باز بودن درب ورودی و کنترل نامناسب ورود و خروج ها، توسط اولیا برای مدرسه آیفون تصویری نصب گردد.
– مقرر شد با توجه به فضای بزرگ مدرسه (مساحت مدرسه خواجه نصیر بیش از یک هکتار است) در مرحله ی بعدی پس از تجهیز مدرسه به آیفون و نصب حصار فلزی بر روی دیوار کوتاه مدرسه (ارتفاع دیوار مدرسه از سمت خیابان بین ۱٫۳۰ تا ۱٫۵ می باشد) در صورت نیاز، مدرسه به دوربین مدار بسته مجهز گردد تا کنترل فضاهای پراکنده ی آن راحت تر باشد. و همچنین در صورت نیاز، فضای بزرگ زمین خاکی با فنس توری از مدرسه جدا گردد و دارای درب مستقل شود. که فقط هنگام نیاز از آن استفاده گردد.
– مقرر گردید از مدیر مدرسه درخواست گردد اولین جلسه ی مشترک با کل اولیای دانش آموزان، هر چه زودتر در سالن مدرسه برگزار گردد. و تذکرات انضباطی لازم به اطلاع همه رسانده شود تا در برخورد با دانش آموزان خاطی که نگرانی بسیاری از خانواده ها را به دنبال داشته است، اتمام حجت صورت گیرد. (توضیحا اینکه با توجه به مشکلات انتخاب مدیر مدرسه در ابتدای سال و قبل از شروع سال تحصیلی، به گفته ی اولیاء، هنوز دانش آموزان و اولیای آنها “فرم تعهدات” را هنگام ثبت نام امضا نکرده اند.)
– مقرر شد از مدیریت مدرسه درخواست اکید گردد نسبت به اخذ حداقل امکانات آموزشی از آموزش و پرورش اقدام شود و در این راه اولیا دانش آموزان همکاری لازم را با مدیریت مدرسه داشته باشند. (امکاناتی مانند: تخته وایت برد، صندلی معلم و دانش آموز، وسایل ورزشی مورد نیاز، و…)
– مقرر شد جهت همکاری اضطراری با مدرسه، تعدادی از اولیا به عنوان “کمیته مالی”، موارد خاصی که نیاز مدرسه به کمک مالی مردمی است پیگیری شود. البته اولیا حاضر در جلسه همگی بر لزوم همکاری دولت با این مدرسه خیر ساز تأکید داشتند که حداقل امکانات مورد نیاز در اختیار این مدرسه قرار گیرد و تاکید داشتند که قرار نیست بار تجهیز مدرسه تا همیشه بر عهده ی مردم باشد. و مردم با توجه به همکاری دولت با مدرسه به همان میزان همکاری کنند.
– در نهایت مقرر شد که پس از برگزاری جلسه عمومی در مدرسه، درصورت نیاز، در هفته ی آینده اولیا بار دیگر دور هم جمع شوند و روند پیش گرفته شده را بررسی کنند و نتایج حاصله را گزارش دهند.
جلسه با نگرانی شدید اولیا از وضعیت پیش آمده، همراه با روزنه هایی از امید به بهبودی، به پایان رسید.
اولیای حاضر در جلسه:
آقایان جاسم جمالی، یداله خرمی، احمد رضایی، عارف قطبا، اسلام قطبا، عبدالغفار داودی، یعقوب جاودان، عبدالعزیز جمالپور، منصور یوسف زاده، پیمان اکرمی، امیر محنت کش، امیر جوکار، هدایت اله محنت کش، حبیب اله بازیار، فرخزاد فرهنگ، یوسف رحیم پور، شهرام صالحی، و خانم ها: کاشفی، طالبی و راهپیما و…
با آرزوی بهبود وضعیت دبیرستان خواجه نصیر خور.
صمیمانه از زحمات مهندس صالحی عزیز و همه تلاش ها و پیگیری هاشون در راستای بهتر شدن اوضاع اسف بار این مدرسه کمال تشکر و قدردانی را دارم.
خدا خیرتون بده.
امید که به این مدرسه توجه خاص تری شودو هر چه زودتر بچه های این مدرسه هم به تحصیلشون مشغول شوند.
ان شالله
لباس فرم قرمز واسه دبیرستان؟؟؟؟؟بایدم وضعش اینجوری باشه
فکر نمی کنم رنگ لباس فرم زیاد تاثیر بزاره. مشکل ریشه ای تر است. و باید خانواده ها نسبت به این مدرسه بیشتر حساسیت به خرج دهند.
گرچه از نظر روانشناسی قرمز یک رنگ انرژیک و تحرک زاست.
فکر نمی کنم مشکلات این مدرسه به این زودی حل شود، چون بخش زیادی از مشکل ریشه ای است. و نیاز است که خانواده ها جدی تر به فکر یافتن ریشه های ناهنجاری های موجود در این مدرسه باشند. وگرنه نسل نوجوان شهر سوخت می شوند.
به نظر من باید فضای مدرسه رو کوچکتر کرد تا بتونن بهتر بهش برسند
فضای مدرسه نسبت به تعداد دانش آموزان خیییلی بزرگه
به خیرین عزیز پیشنهاد میکنم به جای تمرکز روی ساخت مساجد و کمک به زیبایی شهر روی کمک به بهبود مدارس تمرکز کنند.
مدرسه های خور در شان اسم و رسم خور نیستند.