از سرقت مسلحانه در خور تا سرقت های چند میلیاردی در گراش و بیرم

 

همین چند روز پیش بود که خبر سرقت مسلحانه در خور همه جا پیچیده بود. با اینکه سارقان خیلی زود توسط نیروی انتظامی شناسایی شدند و تصاویر بازسازی صحنه جرم آن ها نیز در شبکه های اجتماعی پیچیده بود. نکته جالب تر شاید تصویر تشکر صاحبخانه از نیروی انتظامی بابت شناسایی عاملان سرقت بود. پس از سرقت مسلحانه از بانک تجارت خور، این سرقت بازتاب زیادی در نزد مردم داشت. سرقت مسلحانه بود و همه از وجود یک گروه سارقان خبر می دادند. شاید به نظر برسد وجود انواع سرقت ها در طول سال در شهری که نزدیک به ۸ هزار نفر جمعیت دارد به نسبت زیاد است اما نکته ای که بی شک بیشتر مردم از آن غفلت می کنند توجه بیشتر به ایمنی منازل شان می باشد. منازلی که گاها نزدیک به یک میلیارد تومان ارزش دارند ولی از وجود حتی یک دوربین مداربسته و یا قفل های ایمنی ساده محرومند. اعتماد بیش از حد به دیگران نیز یکی دیگر از عواملی است که باعث می شود همیشه رد پای یک آشنا در میان سرقت های خور به دست آید.

لادستان نیز چندی پیش (۹ شهریور ۹۴) از سرقت یک موبایل فروشی در بخش بیرم لارستان خبر داد که بیش از ۸۰۰ میلیون ریال از این مغازه به سرقت رفت. به گفته صاحب فروشگاه، این سارقان که به احتمال زیاد ۳ نفر بوده اند، از حیاط پشتی موبایل فروشی که یک کارگاه نیمه تعطیل می باشد وارد شده و با بریدن نرده های کولر گازی پنجره ای و کشیدن کولر به بیرون، وارد مغازه شده اند و بالغ بر ۸۰۰ میلیون ریال اعم از وجه نقد و اجناس این فروشگاه را به سرقت برده اند. علاوه بر ۵ میلیون ریال وجه نقد، اجناسی قبیل: ۸۵ عدد گوشی های اپل، سامسونگ، ال جی، هوآوی و نوکیا، ۲ عدد لپ تاپ، یک عدد سیستم رایانه، بیش از ۴۰۰ عدد انواع فلش مموری، ۲۰ عدد تبلت، ۵۰۰ عدد باتری انواع گوشی ها، بیش از ۳۰۰ عدد کیف و بک کاور های مختلف، ۲۰ عدد پایه سلفی و تعداد زیادی شارژر و هندس فری از این فروشگاه به سرقت رفته است.

خبری هم امروز توسط گریشنا منتشر شده که در آن خبر از دو سرقت در طی دو شب داده که چیزی بالغ بر یک میلیارد ریال پول نقد و طلا فقط به سرقت رفته است. نکته جالب اینجاست که یکی از نزدیکان صاحبخانه درباره این حادثه می گوید: «منزل ایشان لب یک خیابان شلوغ و نزدیک مسجد است، و این اتفاق در شلوغ‌ترین زمان ممکن رخ داده است. افراد غریب زیادی در آن اطراف بوده‌اند، ولی چه کسی می‌تواند حدس بزند چه اتفاقی در جریان است؟»

---

 

درباره سرقت های فوق می بایست به چند نکته اساسی توجه کرد:

۱- در ارتباط با مسائل ایمنی منازل خود هزینه کنیم و مطمئن باشیم یک بار هزینه کردن در این باره، می تواند احساس امنیت پایدارتری را در ما به وجود آورد.

۲- به هر کسی اعتماد نکنیم. امروزه در شهرهای ما ساخت و سازهای زیادی صورت می گیرد و کارگران غریبه زیادی نزد ما هستند که خواه ناخواه از وضعیت زندگی صاحبان کار خود اطلاع می یابند. گرچه بیشتر آن ها انسان های شریف هستند و از همشهریان ما نیز با ما صادق ترند.

۳- به آشنایان خود اعتماد کنیم؟ در حقیقت چاره ای جز این نخواهیم داشت و نمی توان تمام عمر خود را در بدبینی و تردید به دیگران گذراند اما، گاهی اوقات، لازم است بعضی مسائل برای همیشه از بعضی افراد پنهان بماند!

۴- از نیروی انتظامی تشکر کنیم؟ بله…چرا که نه! خیلی ها می گویند وظیفه نیروی انتظامی است که این سارقان را در اسرع وقت دستگیر کند و به مراجع قضایی تحویل دهد و انجام وظیفه نیازی به تشکر ندارد! در حالی که ما بیشتر اوقات از کسانی تشکر می کنیم که وظیفه خود را به خوبی انجام داده اند. این تشکر می تواند از یک معلم باشد، یک کارمند بانک و حتی یک نیروی انتظامی که وظیفه خود را به خوبی انجام داده است.

۵- منطقه ما معمولا امکانات تفریحی مناسبی ندارد. اکثرا دو روز آخر هفته را در خارج از شهر و یا برای چند ساعتی خارج از منزل می گذرانیم. ابتدا از وضعیت ایمنی منزل خود اطمنیان حاصل کنیم و سپس به هواخوری برویم.

۶- خیلی از مردان منطقه ما در کشورهای حاشیه خلیج فارس مشغول به کار هستند و برای چندین ماه (و حتی چندین سال) زن و بچه های فرد شاغل می بایست تنها در منزل بمانند. پس بیراه نیست که مقداری از هزینه های حاصله از این همه زحمت و تلاش را به ایمن سازی منازل خود اختصاص دهیم.

۷- ساماندهی و توجه بیشتر به افرادی که در دام اعتیاد گرفتارند را از یاد نبریم. در خیلی از این سرقت ها، رد پایی از این افراد شناسایی شده است. این افراد می توانند همسایه ما و یا از اقوام ما باشند. در وهله نخست برای اشتغال آنان فکری کنیم و در ادامه، برای مداوای آنان هم اندیشی کنیم. بیکاری، فقر و اعتیاد از زمینه های اصلی گرایش افراد به سرقت است.

 

 

 

---

---